ඉකි බිඳින කවි












මහත් වෙර වැර යොදා
බැරෑරුම් වචන ගොන්නක්ම
කඩදාසි කොළවල
මුල සිට අගට
අග සිට මුලට
තතන තතනා
රෑ දවල් අමුණා
මහ පොළව අහසට
නිහඬවම ගැට ගා
දහස් වර සැනින්, කපා ගළපා
වරක දුක
තව වරක සතුට ගැන
ලියූ සියයකුත් එකක් කවි
බිත්ති හතරක් මැද්දේ
එකම එක මුල්ලක
හැඬුම් දෙයි
ගතු කියයි
කවි සිතට..
කිම පල නොකොට
සිරකලේ කූඩයක..