කල්පනා ලොව සරා
නිදි වරා සැතපිලා
ඇස් වසා ගෙන මෙමා
උන්නෙ නුඹ දෙස බලා

නිල්වලා ගඟ වසා
යන්නටා ගොඩගලා
කවි කියාගෙන සොඳා
පද ගොතා ගළපලා

නොයයි නම් කවි සිතින්
ඉගිලිලා පියඹලා
හිඳිමි නුඹෙ ළඟ සදා
තනිකමත් එළවලා

කවිකමින් පුරවලා
හදේ මල් පුබුදවා
ඉඩ දෙන්න මට සදා
නුඹේ ලොව බබලන්න

                         කන් කලු වූ නුඹෙ නාදය
                                          ඇසේවිදෝ සිහිනෙන් මට
                         සිත් කලු වූ නුඹෙ හදවත
                                          දැනේවිදෝ සිහිනෙන් මට
                         රන් රසු පරදන නුඹෙ අත
                                          ලැබේවිදෝ සිහිනෙන් මට


                         හිත මුකුලිත මල්පෙති ගෙන
                                          එකිනෙක විකසිත කරන්න
                         හද තුල ඇති අඳුරු පැලට
                                          සඳ එලියත් කැන්දවන්න
                         මා තුල ඇති කවි සිතුවිලි
                                          රහසින් කොඳුරා කියන්න
                         නුඹ එනවද හැම නින්දෙම
                                          සිහිනය ලස්සන කරන්න

පණ මෙන් පෙම් කර
පණ මෙන් සු‍රැක
සුරතල් කර
අත් පටලවා
හදවත් එක්කොට
දිගු ගමනක් යාමට පතන
නුඹේ
ඒ
"පැටියා"
තුල
සැඟව  ඇත්තේ
"යකින්නක්"
බව
වැටහේවි නුඹට
යම් දිනෙක...
.
.


"ඕයි! ගාපං මේ පොල් ටික....."

                        වඳුරු කුලයක උපන්නත් මම
                        දැනේ කුසගිනි නුඹට විලසින
                        පෙර භවෙක කල කරුමෙකට තව
                        ගෙවා යන්නෙමි වඳුරු භවයෙක
                        නැතත් රස පිරි අහර සැමවිට
                        ඇඳුම් පැළඳුම් නුඹට විලසින
                        සැහැල්ලුව තනිකමද ‍රැකගෙන
                        ගෙවා යන්නෙමි මගේ දිවි මඟ
                                                              දෙසූ සදහම් සිරි මුණිදුගෙ බණ
                                                              ඇසූවානම් පෙර ආත්මෙක
                                                              කළා නම් පිං පොකුරු බෝ ලෙස
                                                              අදත් මම මනු භවෙක නුඹ ලෙස
                        යදිනෙමි පිං බිඳක් මා හට
                        ඔබේ මනු දිවි තුලින් තුති ගෙන
                        පතන්නෙමි මනු දිවි ලබන්නට
                        දකින්නට මහ නිවන දිනයෙක

හිතේ ඇති කෝළං
කරං තව බෝලං
නොවෙයි එය සෙල්ලං
ලියමි කවි දැන් කරං රෝලං


බොලගුවට එන්ට හිත
වැඩි වේය දිනෙන් දින
හමු වේය තැනින් තැන
වචන සෙට් එක කවි ලියන්නට


නැතත් ලොකු හැකිකමක්
ලියන්නට කවි දෙක තුනක්
සේකරගෙ සෙල්ලං
දමන්නට ට්‍රයි කරමි තාමත්


දකින විට අන් බොලගු
ඇදෙයි මගෙ හිතේ නෙතු
ලියන්නට මගේ තතු
ඇරඹුවෙමි මම ඊ බොලගු